W dzisiejszym wpisie damy naszemu Szanownemu Czytelnikowi lapidarność czyli zaledwie może inspirację do własnych przemyśleń.

Marvin Lee Minsky powiedział swego czasu, że prof. Daniell Dennett to najlepszy współczesny filozof oraz następca i kontynuator Bertranda Russela. Coś w tym jest. Dennett w „Dźwigniach wyobraźni” stawia wiele ważnych pytań i daje tyleż odpowiedzi. Miedzy innymi jako naukowiec zastanawia się „jak bardzo powinniśmy być miłosierni  krytykując punkt widzenia naszego oponenta w dyskusji”.  Odpowiedź zestawia jako taką czworaką ścieżkę:

„How to compose a successful critical commentary:

1. You should attempt to re-express your target’s position so clearly, vividly, and fairly that your target says, “Thanks, I wish I’d thought of putting it that way.
2. You should list any points of agreement (especially if they are not matters of general or widespread agreement).
3. You should mention anything you have learned from your target.
4. Only then are you permitted to say so much as a word of rebuttal or criticism.”

Czy coś można do tego dodać? Hmmm… no chyba się nie powinno próbować korygować najlepszego kontynuatora Bertranda Russela? Nie wypada. Nonkonformistyczny filozof kawiarniany nie może się jednak powstrzymać.  Do powyższego dodałbym jednak jeszcze dwa punkty pomiędzy pkt 3 i 4.

3.1 Powinieneś się zastanowić czy krytyka będzie korzystna dla słuchających. Jeśli nie, to należy się powstrzymać od wypowiedzi.

3.2 Powinieneś się zastanowić czy krytyka będzie możliwa do przyjęcia przez słuchających oponentów. Jeśli nie, to należy się powstrzymać od wypowiedzi. Jeśli tak to przechodzisz do pkt. 4.

Oczywiście jakoś to się wiąże z tym co aktualnie przezywamy w … naszym etnocentryzmie. Co to jest etnocentryzm? To coś w rodzaju geocentryzmu z którym się swego czasu rozprawił Największy z Rodu Polaków. Ze względu na 3.2 nie powinienem polemizować z etnocentryzmem. Czy uda się nam też wznieść ponad etnocentryzm?  Tego Wszystkim i sobie życzę