Główne menu

Szkic do genealogii. Przedstawiciele rodziny Koców herbu Dąbrowa od XV do XX wieku.

XV wiek

XVI wiek

XVII wiek

XVIII wiek

XIX wiek

XX wiek

linia cholewińsko -krakowska

męska linia przodków

Ród Koców wywodzi się  od rycerstwa którego pochodznie ginie w zamierzchłej  przeszłości.

Wedle najstarszych przekazów  (przytaczanych np. przez ks. Niesieckiego) protoplastą rodu był rycerz który uczestniczył w pierwszej wyprawie krzyżowej (1096-1099). Towarzyszył on Gotfrydowi de Boullion przy oblężeniu i zdobyciu Jerozolimy. Obrońca Grobu Świętego (właściwie Król Jerezolimski) Gotfryd de Boullion nadał rycerzowi wyróżniającemu się odwagą  herb przedstawiający podkowę przypominającą kształtem górę Kalwarię z trzema krzyżami.

Walka krzyżowca z jeźdźcem saraceńskim

Pierwsze źródła pisane dotyczące rodziny pojawiają się w XV wieku. W poniższych notatkach przy osobach wymienionych tylko z imienia i zapisanych tłustą czcionką pominięto nazwisko Koc.

• Rodzina osiedliła się na Podlasiu i wzięła nazwisko od wsi Koce, w ziemi drohickiej, którą posiadała już w początkach XV wieku. Mikołaj, Maciej, Grzegorz, Wawrzyniec, Stanisław, Stefan, Jan i Piotr cytowani w aktach drohickich w 1464 r. :

• Jerzy i Jan - synowie Stanisława dziedzice dóbr Koce w 1531 r.
• Bartłomiej, Abraham, Jan, Mikołaj, Wojciech i Trojan - synowie Stanisława, dziedzice Koców w 1541 r (prawdopodobnie już wtedy dobra Koce zostały podzielone na mniejsze dziedzictwa cząstkowe)
• Stanisław syn Marcina rok 1546
• Jerzy syn Bartłomieja -  dziedzic na Kocach Starych w 1580 r.
• Wojciech i Jakub synowie Michała - dziedzice wsi Kocze (Koce) i Kobusze 1580r (obecnie Kobusy - kilometr na południe od Koców-Schabów po drugiej stronie Siennicy) Linia rodziny dziedzicząca wieś Kobusze przyjęła potem nazwisko Kobuszewski.
• Mikołaj, Stanisław i Jakub synowie Wojciecha; Maciej i Jan synowie Michała; Maciej i Michał synowie Stanisława oraz Adam syn Rafała -  dziedzice dóbr Koce i Chibowo 1582r.
• Tomasz, Kacper i Maciej, synowie Grzegorza; Grzegorz Koc-Wiński syn Jana i Doroty z Koców -  dziedzice Koców Winnych, Koców Borowych i Chibowa 1584 r.
• Jakób, Andrzej, Wojciech, Jan i Zofia w 1589 r. i Andrzej syn Jana w 1596 r. dziedziczyli na Kocach-Borowych.
• Jakób syn Wojciecha, Wojciech syn Floryjana, Adam syn Stanisława, Wojciech, Gabryel i Jan synowie Mikołaja byli dziedzicami na Kocach-Chybowie w 1589 r.

• Maciej  z Koców Piskułów  miał córkę Annę (1611) która wyszła za  Łukasza Ciechanowieckiego (1639).
• Adam, Jakub i Michał podpisali elekcję z wojew. podlaskim w 1648 r.
• Stanisław i Balcer podpisali elekcję z wojew. podlaskim w 1674 r.
• Jan - skarbnik drohicki miał synów:
• Władysława - zacnego kapłana, plebana nowodworskiego,
• Wojciecha Kazimierza zasłużonego żołnierza, cześnika mielnickiego (1660 r.), który podpisał elekcję w 1674 r. z wojew. podlaskim; podsędek buski 1678, sędzia ziemski buski 1685
• Jakub Karol - łowczy warszawski 1672 r, z żony Marianny Zaleskiej zostawił córkę Jadwigę żonę Piotra Suchorzewskiego, podwojewodziego czerskiego
• Stanisław podpisał elekcję 1697 r. z ziemią nurską, następnie został podstolim owruckim

• Mikołaj - dziedzic Rzepinowa i Żelechowa, podstoli buski 1706 r, sędzia ziemski 1713 r., chorąży 1738 r., podkomorzy bełzki 1746 r. Zaślubił Katarzynę Nagórską i z niej miał synów:
• Antoniego,
• Ignacego,
• Jana,
• Józefa - łowczego horodeskiego 1744 r.,
• Michała,
• Piotra,
• Stanisława,
• Wojciecha
• Józef - podczaszy grabowiecki 1750 r.
• Paweł podpisał elekcję 1764 z ziemią bielską
• Jakub - komornik ziemski łomżyński 1774 r.
• Piotr - cześnik czerniechowski 1777 r.
• Jan - kanonik kijowski 1788 r.
• Jan i Karol  (Karol - komornik ziemski halicki i członek Stanów galic.) - synowie Piotra i Eleonory Turzańskiej, wnukowie Jana i Marianny Babińskiej, prawnukowie Franciszkai Anny Woderackiej.  Otrzymali potwierdzenie szlachectwa (administracja austriacka w Galicji; Halicki  Sąd Grodzki 1782).

XIX wiek
Do góry strony

W XIX wieku (już wcześniej liczna) rodzina bardzo się rozrodziła. Wyliczmy wiec tylko potwierdzenia szlachectwa (bez wywodów) zarejestrowane przez administracje Cesarstwa Rosyjskiego i Monarchii Austro-Węgierskiej.  W Pierwszej Rzeczpospolitej nie istniała tego typu państwowa instytucja (heroldia) prowadząca rejestr szlachty.

Cesarstwo Rosyjskie

Zapisani do ksiąg szlachty guberni grodzieńskiej w roku 1837:

• Wojciech syn Wincentego z synem Benedyktem,
• synowie Kazimierza:
• Tomasz z synami: Maciejem, Wincentym, Szymonem i Mateuszem,
• Michał,
• Łukasz,
• Mikołaj z synami: Augustynem, Mateuszem i Marcinem,
• Wojciech z synem Maciejem

Zapisani do ksiąg szlachty w okręgu białostockim (1859-1861):

• Mateusz i Franciszek synowie Ignacego,
• Szymon i Mateusz synowie Klemensa,
• Andrzej syn Krzysztofa, z synami:
• Tomaszem,
• Janem z synem Tomaszem
• Piotrem z synami Franciszkiem i Witalisem
Ponadto jedynaście osób zapisano do ksiąg szlachty guberni mińskiej.

Cesarstwo Austriackie:

• Stanisław i Szymon, synowie Grzegorza, wnukowie Franciszka - 1804 r. potwierdzenie szlachectwa w Zachodniej Galicji.

Powyższe dane źródłowe (poza tymi gdzie zaznaczono inaczej) na podstwie "Rodziny" Seweryna hr. Uruskiego, tom VIII str. 67-68 (wyd. Księgarnia Gebethnera, Warszawa 1910).

---

Do góry strony

Linia cholewińsko-krakowska

Linia małopolska Koców wywodzi się od Wojciecha Kazimierza Koca który był synem Jana Koca skarbnika drohickiego. W młodości Wojciech Kazimierz mieszkał jeszcze w okolicach Koców na Podlasiu. W roku 1660 został tam cześnikiem mielnickim. W 1664 roku został mianowany pisarzem ziemskim halickim. Nominacja ta jednak nie doszła do skutku (być może z powodu rokoszu Lubomirskiego). Wojciech Kazimierz był zasłużonym żołnierzem. Po zakończeniu wojny północnej (potopu) osiadł w Małopolsce. Posiadał liczne wsie (oraz miasto Mrzygłód) w ówczesnych powiatach sanockim i przemyskim. Brał udział w elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1669 r.). Na elekcji  roku 1674 przy poparciu Wojciecha Kazimierza Koca obrano na króla Jana III Sobieskiego.

Linia cholewińsko-krakowska wywodzi się od Wincentego Koca który urodził się około 1787 roku. Najprawdopodobniej Wincenty  był pra-pra-prawnukiem Wojciecha Kazimierza. Nie znamy dokładnego miejsca urodzenia Wincentego. Wincenty Koc przynajmniej w końcowym okresie życia mieszkał Cholewianej Górze (obecnie powiat niżański)  i tam zmarł 25 VIII 1844r.

Ze względu na liczebnośc potomstwa (co wynikało ze zdrowego podejścia do spraw rodzinnych) majątek ulegał szybkiemu rozdrobnieniu. W XIX wieku Kocowie w Cholewianej Górze zaliczali się już raczej do szlachty zagrodowej (potem zagonowej, okolicznej i szaraczkowej). Zgodnie z wymogami  stanu tradycjnie zajmowali się rolnictwem.
 

Wincenty (*ok. 1787 +25 VIII 1844 Cholewiana Góra) ojciec Józefa (patrz niżej),

Józef (*ok. 1825) ojciec Walentego,

Walenty (*13 I 1866 Cholewiana Góra +ok. 1923 Cholewiana Góra) ojciec Stanisława

XX wiek

Zespół strzelecki hufca gimnazjum w Nisku, maj 1927. Stanisław Koc stoi trzeci od prawej.

Początek kariery wojskowej, lata 30-te. Stanisław Koc jako dowódca plutonu (łatwo zgadnąć który). Karabin przyniósł szeregowy siedzący po środku w drugim planie. Zaraz skończy się amunicja - w taśmie pozostały tylko cztery naboje!

• Stanisław (*6 X 1909 +11 XII 1996)  - inżynier, absolwent Politechniki Lwowskiej, oficer (podporucznik) Wojsk Polskich w wojnie obronnej 1939r, następnie oficer szkoleniowy AK czasu okupacji. W czasie wojny awansował do stopnia kapitana.

Zdjęcie ślubne babci Stanisławy i dziadka Stanisława

• Józef  (*1941) - syn Stanisława wnuk Walentego, inżynier
• Piotr (*1967) - syn Józefa wnuk Stanisława, doktor fizyki
• Tadeusz (*1995) i Franciszek (*2000) Koc h. Dąbrowa - najmłodsi męscy potomkowie rodu (bracia Jadwigi *1998) z linii cholewnińsko-krakowskiej - synowie Piotra wnukowie Józefa prawnukowie Stanisława, pra-prawnukowie Walentego, pra-pra-pra-wnukowie Józefa, pra-pra-pra-pra-wnukowie Wincentego etc, etc, ...

Prawie poprawny dosiad w kłusie ćwiczebnym  (zbyt luźna wodza  -  koń się "wyciąga" i przyspiesza)
Tadeusz Koc,  stadnina w Michałowicach 1999.

Piotr Koc, portret na koniu w pełnej zbroi

Tadeusz,  Jadzia i Franciszek  będąc w wieku jeszcze bardzo młodym posiadają, z krwi dawnych przodków swoich, "właściwości przymiotów dobrych" oraz ducha mężnego i wojennego. Zobacz też: współcześni przedstawiciele rodu.

Do góry strony

---

Męska linia przodków
Tadeusza, Jadwigi i Franciszka Koców

W środkowej kolumnie wpisana jest data ślubu i  numer
pokolenia licząc od momentu zdobycia Jerozolimy przez Pierwszą Krucjatę.

(*-data urodzenia, +-data śmierci )

Ostatnie 214 lat  7 generacji od pokolenia 25 do 31
Mąż	Data ślubu Numer pokolenia	Żona
Wincenty Koc *około 1787 +25 VIII 1844 Cholewiana Góra	25	----?----
Józef Koc *ok.1825	1 III 1848 26	Marianna  Rurak *22 II 1830  Cholewiana Góra
Walenty Koc * 13 I 1866 Cholewiana Góra +ok. 1923 Cholewiana Góra	24 VII 1889 27	Józefa Rychlak * 15 III 1871 Jeżowe
Stanisław Koc *6 X 1909 Cholewiana Góra +11 XII 1996 Grajów w krakowskim	28	Stanisława Kumięga *3 X 1916 +23 VIII 1988 Kraków
Józef  Koc *1941 Lublin	1966 29	Irena Wajs
Piotr Koc *1967 Kraków	1990 30	Beata Piotrowska
Tadeusz *1995, Jadwiga *1998, Franciszek *2000

Pochodzenie w prostej linii męskiej zawiera tylko nieznaczną część informacji na temat pochodzenia współcześnie żyjących. Komplet informacji zawiera tzw. pełny wywód przodków to znaczy pochodzenie "po mieczu" i "kądzieli" we wszystkich możliwych liniach. Przykładowo Tadeusz, Jadzia i Franciszek Koc w pokoleniu swojego pra-pra-pra-dziadka Józefa Koca mieli jeszcze siedmiu innych pra-pra-pra-dziadków i osiem pra-pra-pra-babć.

Husarz herbu Dąbrowa (ze zbiorów rodzinnych)

Z drugiej jednak strony, pochodzenie "po mieczu" jest najważniejsze z co najmniej trzech powodów. Po pierwsze pochodzenie "po mieczu" decyduje o pozycji w strukturze patriarchalnego społeczeństwa. Po drugie ze względu na dziedziczenie nazwiska  i herbu pochodzenie w prostej linii męskiej  ma duże znaczenie z uwagi na snobizm elity feudalnej (i ich współcześnie żyjących potomków).

Co najistotniejsze "patrylinearność" ma głębokie uzasadnienie biologiczne. Największe podobieństwo genetyczne do przodków jest przekazywane w prostej linii męskiej. Tylko w prostej linii męskiej przekazywana jest bez żadnych zmian (modulo mutacje) cała informacja zawarta w chromosomie Y. Chromosom ten zawiera około 60 milionów podstawowych par DNA. Informacja zawarta w tym DNA nie ulega właściwie istotnej zmianie w przeciągu nawet kilkuset pokoleń. Chromosom Y dziedziczy się tylko z ojca na syna. Można więc powiedzieć że obecni potomkowie średniowiecznych rycerzy stanowią pod względem genetycznym "żywą skamielinę". Informacje zapisane w chromosomie Y mają niemałe znaczenie - wiadomo np. że odpowiadają pośrednio za poziom produkcji testosteronu. Patrylinearyzm jest wiec tradycją która z samej swej natury będzie zachowywana.
 
 

Do góry strony

---

Główne menu